آرنج تنیس بازان یک آسیب فشاری کلاسیک مکرر ناشی از استفاده بیش از حد است. هر فعالیتی که عضلات اطراف آرنج را بارها و بارها دچار کشیدگی کند، می‌تواند باعث ایجاد این وضعیت شود. همچنین نوع دیگری از این درد در ورزشکاران گلف وجود دارد که "آرنج گلف بازان" نامیده می‌شود...

آرنج تنیس بازان یک آسیب فشاری کلاسیک مکرر ناشی از استفاده بیش از حد است. هر فعالیتی که عضلات اطراف آرنج را بارها و بارها دچار کشیدگی کند، می‌تواند باعث ایجاد این وضعیت شود. همچنین نوع دیگری از این درد در ورزشکاران گلف وجود دارد که "آرنج گلف بازان" نامیده می‌شود. آرنج تنیس بازان (اپیکندیلیت جانبی) وضعیتی است که هرگاه ایجاد می‌شود، قسمت کوچکی از یک تاندون که ماهیچه‌های ساعد را به هومروس (منشا عضلات باز کننده در آرنج) متصل می‌کند، از کار می‌افتد و به تدریج از استخوان جدا می‌شود. با وجود اصطلاح رایج برای این شرایط، اکثریت قریب به اتفاق افرادی که دچار آرنج تنیس بازان هستند، این ورزش را بازی نمی‌کنند. اکثر بیماران بیش از ۴۰ سال دارند و تاندون‌های آن‌ها دچار فرسودگی است که بیشتر در برابر نقص ناشی از فعالیت‌ها، آسیب می‌بینند. تعدادی از افراد مبتلا به این وضعیت سعی می‌کنند درمان‌های دیگری را امتحان کنند.

• علائم و درمان‌ تنیس البو

حتی اگر تنها راکتی که تاکنون در دست چرخانده‌اید، در فروشگاه بوده است، همچنان هم می‌توانید دچار آرنج تنیس بازان شوید.

این بدان معنی است که تاندون‌های بازوی شما متورم می‌شود، باعث درد در آرنج بیرونی، ساعد و مچ دست می‌شود. این وضعیت در افرادی رایج است که ورزش‌هایی نظیر تنیس و اسکواش انجام می‌دهند، اما اکثر افراد در اثر فعالیت‌های دیگری که در آن باید غالبا چنگ بزنند و مشت کنند مانند چرخاندن پیچ گوشتی، به آن دچار می‌شوند. اغلب اوقات با خود مراقبتی از جمله استراحت، اعمال یخ، و داروی مسکن، به خودی خود بهتر می‌شود. اگر با این حال این موارد مفید واقع نشد، پزشک شما ممکن است فیزیوتراپی را پیشنهاد کند. درمانگر طب فیزیکی شما ممکن است راه‌هایی برای تغییر ضربه‌های تنیس یا فعالیت‌های دیگری که سبب مشکلات آرنج می‌شوند آموزش دهد. فیزیوتراپی همچنین می‌تواند موجب بهبود جریان خون به تاندون‌هایی شود که میزان خون و اکسیژن طبیعی سایر عضلات را دریافت نمی‌کنند. تمریناتی که جریان خون را بهبود می‌بخشند، بهبود زخم را نیز بهبود می‌بخشند. درمانگر شما با تسکین درد، کار را شروع می‌کند و سپس تمریناتی را به شما آموزش می‌دهد که تقویت و کشش عضلات شما را به همراه دارد.

• درمان غیر جراحی تنیس البو

بیمارانی که به دنبال درمان‌های معمول پزشکی هستند، با اقدامات محافظه کارانه شروع می‌کنند. اگر علائم آن‌ها شدید نباشد، جراح ارتوپد ممکن است یک رویکرد "انتظار و مشاهده" را توصیه کند. به این بیماران همچنین توصیه می‌شود فعالیت‌های خود را اصلاح کنند و فعالیت‌هایی که شرایطشان را تشدید می‌کنند، محدود کرده یا برطرف کنند. برای کسانی که در تنیس بازی می‌کنند، اصلاحاتی در نحوه بازی کردن می‌تواند مفید باشد، از جمله محدود کردن یا تغییر راکت، گرفتن بخش بزرگتری از راکت یا استفاده از دست مختلف برای ضربه با پشت راکت (ضربه‌ای که بیشترین فشار بالستیک را روی مچ دست قرار می‌دهد). برای همه بیماران، استفاده از داروهای ضد التهابی بدون نسخه مانند ایبوپروفن و استفاده از یخ نیز می‌تواند درد را کاهش دهد. طب فیزیکی نیز می‌تواند با تقویت عضلات اطراف، تا حدودی به تسکین درد کمک کند. اگر چه تقویت مچ دست با وزنه توسط برخی از درمانگران استفاده می‌شود؛ با این وجود این تمرین خاص می‌تواند درد بیمار را تشدید کند.