زولپیدم به عنوان داروی خواب آور در درمان کوتاه مدت بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرد ...

زولپیدم(زولدم) در درمان بی خوابی و برای درمان مشکلات شروع خواب و مشکل تدوام خواب، در بزرگسالان کاربرد دارد. به شکل قرص با دوزهای رایج ۵ و ١٠ میلیگرم در بازار موجود می باشد. دارو متعلق به دسته داروهای خواب آور و آرام بخش است. نامهای تجاری این دارو (امبین) و(استیل نوکت) میباشد. دوره درمانی کوتاه مدت دو تا سه هفته می باشد و فقط باید تحت نظارت پزشک تجویز گردد. دارو به صورت یک بار در شب و یک ربع تا نیم ساعت قبل خواب مصرف شود. این دارو احتمال ایجاد خواب آلودگی شدید و ایجاد توهم به خصوص از نوع بینایی ایجاد می کند بنابراین دارو شبانه، در منزل و قبل از رفتن به رختخواب استفاده شود.

عوارض دارو:

عوارض دارو شامل سردرد، خواب آلودگی روزانه، عدم تمرکز، سرگیجه، سبکی سر، سیاه رفتن چشم ها، عدم هماهنگی، عدم تعادل، عدم هماهنگی عضلات، حواس پرتی، خستگی، گرفتگی و درد های عضلانی، تپش قلب، تنگی نفس، آبریزش بینی و گرفتگی بینی، خشکی دهان، گلو و بینی، ناراحتی معده، یبوست، تهوع، اسهال و مدفوع قیری، خارش، کهیر، تغییرات شخصیتی، توهم، هذیان، بدبینی، افکار خودکشی است.

به صورت نادر در افراد با مصرف این دارو دچار راه رفتن در خواب، رفتارهای پرخطر جنسی در طی شب گزارش شده است که صبح آنها را به یاد نمی آورند.

این دارو می‌تواند به جنین آسیب بزند و در صورت بارداری و یا قصد باردار شدن با پزشک معالج مشورت کنید. 

با مصرف زولپیدم به علت ایجاد خواب آلودگی از رانندگی و فعالیتهایی که نیاز به هوشیاری و دقت زیاد دارند خودداری شود. 

این دارو میتواند در بیماران با نارسایی های تنفسی سبب تضعیف قدرت تنفسی شود. بیماران با اختلال تنفسی هنگام خواب و با ضعف عضلانی مانند میاستنی گراویس با احتیاط زیاد تجویز شود.

احتمال زمین خوردن و افتادن های ناگهانی در میان افراد مسن بیش از سایر گروهای سنی است و باید با احتیاط در این افراد تجویز شود. 

قطع مصرف این دارو سبب بروز علائمی چون حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، سردرد از دست دادن کنترل حرکتی، حواس پرتی، گیجی، بدن درد، تب، مشکلات تنفسی و بی خوابی می‌شود و نباید بصورت ناگهانی و حتما تحت نظارت پزشک قطع شود.

این دارو در صورتی که به صورت نادرست و یا بیش از حد مصرف شود، سبب اعتیاد می شود.